श्रीगणेशपुराणे क्रीडाखण्डे पञ्चाशत्तमोऽध्यायः
गणेशलोकवर्णनं
॥ मुनिरुवाच ॥
कथं च काशीराजेन प्राप्तं तत् स्थानमुत्तमम् ।
मुद्गलस्योपदेशेन तन्मे शंसितुमर्हसि ॥ १ ॥
॥ ब्रह्मोवाच ॥
तीर्थयात्राप्रसङ्गेन मुद्गलस्तं नृपं ययौ ।
स पूजयित्वा पप्रच्छ सर्वज्ञं तं मुनिं नृपः ॥ २ ॥
श्रीगणेशपुराणे क्रीडाखण्डे एकोनपञ्चाशत्तमोऽध्यायः
शमीमन्दारफलवर्णनं
॥ ब्रह्मोवाच ॥
एवं लब्धवरा कीर्तिः शेषां रात्रि निनाय च ।
उषः स्नात्वा प्रपूज्याशु मूर्तिं पुत्रयुता ययौ ॥ १ ॥
हर्षिता दुःखिता देव विरहान्नगरं स्वकम् ।
नानाध्वजपताकाभिः सेकैर्धूपरलङकृतम् ॥ २ ॥
श्रीगणेशपुराणे क्रीडाखण्डे
अष्टचत्वारिंशोऽध्यायः
कीर्तेवरप्रदनं
॥ मुनिरुवाच ॥
त्यक्तं राज्यमिति ज्ञात्वा निजं रूपं समाश्रितः ।
अवसत् सर्वलोकानां ढुण्ढिस्तत्रार्थदायकः ॥ १ ॥
दूतं च प्रेषयामास शीघ्रमागम्यतामिति ।
शङ्कराय महाबुद्धिस्ततः स हर्षनिर्भरः ॥ २ ॥
श्रीगणेशपुराणे क्रीडाखण्डे
सप्तचत्वारिंशोऽध्यायः
दिवोदासस्य राजपरित्यागः
॥ राजोवाच ॥
अवश्यं मुनिशार्दूल करिष्ये वचनं तव ।
करवाण्यन्यथा चेन्मे शपथोऽस्ति हरस्य ह ॥ १ ॥
॥ गृत्समद उवाच ॥
एवं तेन सर्व जनाः काशिस्थाः स्ववशीकृताः ।
त्यक्त्वा सर्वाणि कर्माणि तमेव परिसेविरे ॥ २ ॥
श्रीगणेशपुराणे क्रीडाखण्डे षट्चत्वारिंशोऽध्यायः
बालचरिते ज्योतिर्विद्रूपदर्शनं
॥ मुनिरुवाच ॥
अविमुक्तवियोगेन परितप्तः शिवस्तदा ।
सर्वार्थवशगं ढुण्ढिं नत्वा प्रार्थयदातुरः ॥ १ ॥
॥ शिव उवाच ॥
पञ्चानामपि भूतानां कारणानां च कारणम् ।
चिदानन्दघनो विश्वध्येयो वेदान्तगोचरः ॥ २ ॥
श्रीगणेशपुराणे क्रीडाखण्डे पञ्चचत्वारिंशोऽध्यायः
बालचरिते दिवोदासोपाख्याने शिवचिन्तावर्णनं
॥ कीर्तिरुवाच ॥
कथं मुने सर्वदेवाः प्रयाता मन्दरं गिरिम् ।
शिवेन च कथं त्यक्ता रम्या वाराणसी पुरी ॥ १ ॥
एतन्मे शंस देवर्षे संशयोऽत्र महान्मुने ।
॥ मुनिरुवाच ॥
द्वादशाब्दमनावष्टौ नष्टे स्थावरजङ्गमे ॥ २ ॥
श्रीगणेशपुराणे क्रीडाखण्डे चतुश्चत्वारिंशोऽध्यायः
बालचरिते दिवोदासोपाख्यानं
॥ कीर्तिरुवाच ॥
ढुण्डिराजावतारोऽयं ख्यातस्ते शक्तिसम्भवः ।
दुरासदवधार्थाय त्रिलोकीपालनाय च ॥ १ ॥
एकपादः स्थितस्तुण्डनगरे चैकपादतः ।
स्थितो दैत्यं समाक्रान्त्य वाराणस्यामिति श्रुतम् ॥ २ ॥
श्रीगणेशपुराणे क्रीडाखण्डे त्रिचत्वारिंशोऽध्यायः
बालचरिते ढुण्डिराजाख्यानं
॥ गृत्समद उवाच ॥
विजिते तु गणेशेन दैत्ये तस्मिन् दुरासदे ।
दिक्पाला मुनयश्चैव शशी सूर्यो गुरुः कविः ॥ १ ॥
प्रशशंसुर्देवदेवं दुरासदरिपुं विभुम् ।
श्रुतिस्मृतिकृतो मार्गः स्थापितो निहितोऽसुरः ॥ २ ॥
श्रीगणेशपुराणे क्रीडाखण्डे द्विचत्वारिंशोऽध्यायः
बालचरिते काशीस्थ षटपञ्चाशत् विनायकाः
॥ गृत्समद उवाच ॥
ज्ञात्वा पराक्रमं तस्य वक्रतुण्डस्य दैत्यराट् ।
आययौ धैर्यमालम्ब्य योद्धुमस्त्रैर्गजाननम् ॥ १ ॥
शिवं स्मृत्वा च मन्त्रं च वह्निदैवतमादरात् ।
अभिमन्त्र्य शरं तेन तत्याज स विनायके ॥ २ ॥
श्रीगणेशपुराणे क्रीडाखण्डे
एकचत्वारिंशोऽध्यायः
बालचरिते श्रीगणेशदुरासदयुद्धवर्णनं
॥ बृह्मोवाच ॥
एवं प्रशंसितो देव्या देवैश्च स विनायकः ।
उवाच पार्वतीं प्रीत्या प्रणिपत्य मुदा युतः ॥ १ ॥
॥ गणेश उवाच ॥
देवानां सर्वलोकानां कर्तुं पालनमुत्तमम् ।
दुरासदं निहन्तुं च हर्तुं भूभारमेव च ॥ २ ॥
श्रीगणेशपुराणे क्रीडाखण्डे चत्वारिंशोऽध्यायः
बालचरिते विनायकावतरणं
॥ गृत्समद उवाच ॥
ततः केदारमगमन्सर्वे देवर्षयस्तदा ।
व्यजिज्ञपुः पद्मभवं सशिवं सर्ववित्तमम् ॥ १ ॥
प्रणभ्य शिरसा सर्वे वागीन्द्राग्निपुरः सराः ।
॥ देवर्षय ऊचुः ॥
पदभ्रष्टा वयं देवाः स्वाचारन्मुनयोऽपि च ॥ २ ॥
श्रीगणेशपुराणे क्रीडाखण्डे एकोनचत्वारिंशोऽध्यायः
बालचरिते दुरासदोपाख्यानं
॥ मुनिरुवाच ॥
ततस्तु वरगर्वेण शिवलब्धेन दैत्यराट् ।
न ममर्ष निजात्मानं मोहितः केवलं तु सः ॥ १ ॥
इयेष पृथिवीं जेतुं हयारूढोऽभवत्पुरा ।
निबद्ध केशहस्तस्तु विलसत्कर्णकुण्डलः ॥ २ ॥
श्रीगणेशपुराणे क्रीडाखण्डे अष्टतत्रिंशोऽध्यायः
बालचरिते दुरासदवरप्राप्तिवर्णनं
॥ कीर्तिरुवाच ॥
सम्यगुक्तं त्वया ब्रह्मन् शमीमाहात्म्यमादरात् ।
मन्दारस्यापि कथितं तेन मे तुष्यते मनः ॥ १ ॥
जीवितश्च कुमारोऽयमुपदिष्टः षडक्षरम् ।
न चोच्चारयितुं शक्यं बालभावान्मुनीश्वर ॥ २ ॥
श्रीगणेशपुराणे क्रीडाखण्डे सप्तत्रिंशोऽध्यायः
बालचरिते शमीमन्दारमाहात्म्यं
॥ कीर्तिरुवाच ॥
कथं स्तुतिः कृता ताभिस्तां मे वद महामुने ।
॥ मुनिरुवाच ॥
श्रूयतां सा स्तुतिः कीर्ते शृणुष्वावहिता च ताम् ॥ १ ॥
॥ ता ऊचुः ॥
नमस्ते सर्वरूपाय सर्वान्तर्यामिणे नमः ।
नमः सर्वकृते तुभ्यं सर्वदात्रे कृपालवे ॥ २ ॥
श्रीगणेशपुराणे क्रीडाखण्डे षट्त्रिंशत्तमोऽध्यायः
बालचरिते शमीपत्रार्पणप्रसन्नेन विनायकेन देवाङ्नाभ्यः स्वरूपदर्शनं
॥ गृत्समदुवाच ॥
सहयाद्रिपर्वते देवो न्यवसद् गिरिजायुतः ।
स्वगणैर्मुनिभिर्युक्तः पुण्यक्षेत्रे महाबले ॥ १ ॥
दिदृक्षुः प्रययौ तत्र ब्रह्मा लोकपितामहः ।
पत्नीद्वयसमायुक्तो देवगन्धर्वकिन्नरैः ॥ २ ॥
श्रीगणेशपुराणे क्रीडाखण्डे पञ्चत्रिंशोऽध्यायः
बालचरिते शमीमन्दारप्रशंसा
॥ ब्रह्मोवाच ॥
ततस्तुष्टः पाशपाणिर्दृष्ट्वा क्लेशं तथा तयोः ।
आविरासीन्महातेजा दशबाहुर्विनायकः ॥ १ ॥
किरीटं कुण्डले मालामङ्गदे कटिसूत्रकम् ।
बिभ्रत् सर्पोपवीतं च सिंहारूढोऽग्निसन्निभः ॥ २ ॥
श्रीगणेशपुराणे क्रीडाखण्डे चतुस्त्रिंशोऽध्यायः
बालचरिते भ्रुशुण्डिशापवर्णनं
॥ कीर्तिरूवाच ॥
ब्रूहि ब्रह्मन्नशेषेण संवादं नारदेन्द्रजम् ।
श्रुत्वा तं संशयं त्यक्त्वा तृप्ताः स्याममृतादिव ॥ १ ॥
॥ ब्रह्मोवाच ॥
इति तस्या वचः श्रुत्वा वक्तुं समुपचक्रमे ।
स मुनिरितिहासं तं संवादं नारदेन्द्रजम् ॥ २ ॥
श्रीगणेशपुराणे क्रीडाखण्डे
त्रयस्त्रिंशोऽध्यायः
बालसञ्जीवनं
॥ ब्रह्मोवाच ॥
एवं साऽनुदिनं पूज्य तुष्टाव तं विनायकम् ।
एकस्मिन् दिवसे तस्याः सख्यो दूर्वार्थमाययुः ॥ १ ॥
शुक्रमासवशान्नापुः क्वापि दूर्वाङ्कुरान् शुभान् ।
शमीपत्राणि भूयांसि गृहित्वा तु तदन्तिकम् ॥ २ ॥
श्रीगणेशपुराणे क्रीडाखण्डे द्वाविंशोऽध्यायः
बालचरिते कीर्तिस्तवनं
॥ ब्रह्मोवाच ॥
शृणुष्वावहितो ब्रह्मन्नितिहासं पुरातनम् ।
प्रियव्रतायाऽकथयत् स्वयमेव गजाननः ॥ १ ॥
॥ गजानन उवाच ॥
शमीपत्रस्य सहिमा शृणुष्वार्य महाफलम् । (महिमानं
शृणुष्वार्य ! शमीपत्रस्य
सत्फलम्)
न यज्ञैर्न च दानैश्च व्रतैः कोटिशतैरपि ॥ २ ॥
श्रीगणेशपुराणे क्रीडाखण्डे
एकत्रिंशोऽध्यायः
क्रीडाखण्डे बालचरिते वामनविक्रमं
॥ ब्रह्मोवाच ॥
वेदाँश्च चतुरः साङ्गानध्यापयत तं मुनिः ।
एकस्मिन् दिवसे तातं वामनः पर्यपृच्छत ॥ १ ॥
केनोपायेन देवानां पदप्राप्तिर्भविष्यति ।
भूभारहरणं तन्मे यथावद्वक्तुमर्हसि ॥ २ ॥
श्रीगणेशपुराणे क्रीडाखण्डे त्रिंशोऽध्यायः
बालचरिते वामनावतारकथनं
॥ ब्रह्मोवाच ॥
बलिस्तु हरिभक्तत्वान्न किञ्चिदन्वतप्यत ।
वेदवेदाङ्गवित् प्राज्ञः सर्वशास्त्रविशारदः ॥ १ ॥
परनिन्दापरद्रव्यपरद्रोहपराङ्मुखः ।
दाता यज्वा मानयिता मान्यानां परमादरात् ॥ २ ॥
बालचरिते विरोचनवध
॥ ब्रह्मोवाच ॥
मयाज्ञप्तः कश्यपोऽसौ सृष्टिं नानाविधां कुरु ।
स विनीतो महाज्ञानी भूतभव्यभविष्यवित् ॥ १ ॥
अतिवैश्वानररवितेजाः सुतपसां निधिः ।
सृष्टिसामर्थ्यसम्प्राप्तौ तताप सुमहत् तपः ॥ २ ॥
श्रीगणेशपुराणे क्रीडाखण्डे अष्टाविंशतितमोऽध्यायः
बालचरिते भीमराक्षसयोर्जन्मवर्णनं
॥ ब्रह्मोवाच ॥
स राजकार्यं कुरुते स्वयं भुङ्क्ते वरस्त्रियः ।
राष्ट्रे शृणोति रामां सोऽपति वा सपतिं तथा ॥ १ ॥
बलादानयते भोक्तुं क्रन्दतां रुदतामपि ।
न वा गणयते ज्ञातिभेदं विषयलम्पटः ॥ २ ॥
श्रीगणेशपुराणे क्रीडाखण्डे सप्तविंशतीतमोऽध्यायः
बालचरिते साम्बदुःशासनवर्णनं
॥ व्यास उवाच ॥
पूर्वजन्मनि व्याधोऽसौ क आसीद् राक्षसोऽपि सः ।
किं शीलं किं समाचारस्तन्ममाचक्ष्व नाभिज ॥ १ ॥
अनुष्ठानं कृतं तेन वामनेन कथं प्रभो ।
कथं तस्मै वरो दत्तो गजाननस्वरुपिणा ॥ २ ॥
श्रीगणेशपुराणे क्रीडाखण्डे षड्विंशतितमोऽध्यायः
भीमराक्षसमोक्षणं
॥ मुनिरुवाच ॥
किं कर्म कृतवान् व्याधः कथं पत्रं समर्पितम् ।
किं नामा स कथं प्राप्तः सालोक्यं तद्वदस्व मे ॥ १ ॥
॥ ब्रह्मोवाच ॥
विदर्भदेशे नगर मदिषाख्यं बभूव ह ।
विख्यातं त्रिषु लोकेषु कुबेरनगरोपमम् ॥ २ ॥
श्रीगणेशपुराणे क्रीडाखण्डे पञ्चविंशतितमोऽध्यायः
बालचरिते भक्तिप्रशंसा कथनं
॥ तावूचतुः ॥
सर्वेषां कारणानां त्वं कारणं कारणातिगः ।
ब्रह्मस्वरूपो ब्रह्माण्डकारणं व्यापकः परः ॥ १ ॥
पासीदं सृजसे विश्वं त्वमेव हरसेऽनघ ।
नानारूपैररूपस्त्वं नानामाया बलान्वितः ॥ २ ॥
श्रीगणेशपुराणे क्रीडाखण्डे चतुर्विंशतितमोऽध्यायः
विनायक भोजनकथनं
॥ ब्रह्मोवाच ॥
व्यलोकयंस्तं नगरे तस्मिन् सर्वे महाजनाः ।
विधाय पूजासामग्रीं भोजनस्याप्यनेकधा ॥ १ ॥
गृहे गृहे राजगृहे सर्वाऽमात्यगृहेऽपि च ।
गवेषयन्ति स्म जनास्तदा कश्यपनन्दनम् ॥ २ ॥
श्रीगणेशपुराणे क्रीडाखण्डे त्रयोविंशतितमोऽध्यायः
बालचरिते शुक्लवर प्रदानं
॥ ब्रह्मोवाच ॥
स बालो बालमध्ये तु चिक्रीडे कौतुकान्वितः ।
राजा भद्रासनगतो नृत्यं सर्वजनैः सह ॥ १ ॥
यावत्पश्यति वेश्यानां तावदेवागतावुभौ ।
देवलोकात् सदो रम्यं सनकश्च सनन्दनः ॥ २ ॥
श्रीगणेशपुराणे क्रीडाखण्डे
द्वाविंशतितमोऽध्यायः
बालचरिते विद्रुमाशुक्लनिष्ठगणेशभक्तिनिरुपणं
॥ ब्रह्मोवाच ॥
अपरस्मिन् दिने राजा प्रातःस्नानकृतोद्यमः ।
पौराः सर्वे वितर्क्यैवं नायं देवो न मानुषः ॥ १ ॥
न देवश्चेत् कथं पञ्च महान्तो देवदुर्धराः ।
अजेयाः शक्रहरिभिर्हता दैत्या महाबलाः ॥ २ ॥
श्रीगणेशपुराणे क्रीडाखण्डे
एकविंशतितमोऽध्यायः
बालचरिते राक्षसीवध
॥ ब्रह्मोवाच ॥
शृणु द्विज महाश्चर्यं कथ्यमानं मया तव ।
विनायकस्य चरितं सर्वपापहरं नृणाम् ॥ १ ॥
अम्भासुरस्य यो मूर्धा स गतो निजमन्दिरम् ।
भ्रमरी या निरैक्षिष्ट सखी सा तां न्यबोधयत् ॥ २ ॥
श्रीगणेशपुराणे क्रीडाखण्डे
विंशतितमोऽध्यायः
बालचरिते दैत्यत्रयवध
॥ व्यास उवाच ॥
काशिराजगृहे ब्रह्मन् विवाहः स कदाऽभवत् ।
तन्ममाचक्ष्व भगवन् विस्तराच्चतुरानन ॥ १ ॥
॥ ब्रह्मोवाच ॥
एकैकं नश्यतेऽरिष्टमपरं याति वै पुनः ।
अस्मिन्नष्टे करिष्यामीत्येवं यावद् विचार्यते ॥ २ ॥
श्रीगणेशपुराणे क्रीडाखण्डे
एकोनविंशतितमोऽध्यायः
कूपकन्दरवध
॥ ब्रह्मोवाच ॥
बालकेन हतं श्रुत्वा ब्राह्मणं वेषधारिणम् ।
नरान्तको महादैत्यो कूपकं कन्दरासुरम् ॥ १ ॥
प्रेषयामास बलिनं ब्रह्मलब्धवरं तदा ।
दत्वा बहूनि वस्त्राणि रत्नानि विविधानि च ॥ २ ॥
श्रीगणेशपुराणे क्रीडाखण्डे
अष्टादशोऽध्यायः
बालचरिते कपटि दैत्यवध
॥ व्यास उवाच ॥
अपरेऽहनि सम्प्राप्ते का कथा समपद्यत ।
तां मे कथय लोकेश शृण्वन् तृप्यामि न क्वचित् ॥ १ ॥
॥ ब्रह्मोवाच ॥
शृणुष्वावहितो ब्रह्मन् कथयामि समासतः ।
विनायककृतां दिव्यां कथां पापापनोदिनीम् ॥ २ ॥
श्रीगणेशपुराणे क्रीडाखण्डे
सप्तदशोऽध्यायः
बालचरिते
॥ ब्रह्मोवाच ॥
आगतं राजशार्दूलं पुनः पप्रच्छ सादरम् ।
मेघगम्भीरया वाचा सर्वज्ञोऽपि विनायकः ॥ १ ॥
त्वया किमुक्तं तत्राथ तेन वा भाषितं नु किम् ।
वद मे नृप तत्सर्वं श्रुत्वा वक्ष्यामि ते मतिम् ॥ २ ॥
श्रीगणेशपुराणे क्रीडाखण्डे
षोडशोऽध्यायः
बालचरिते नृपप्रत्यागमं
॥ ब्रह्मोवाच ॥
शृण व्यास प्रवक्ष्यामि कथामाश्चर्यकारिणीम् ।
यां श्रुत्वा मानवो भक्त्या सुखमत्यन्तमश्नुते ॥ १ ॥
उत्थाय कल्पे राजाऽसौ नित्यं कृत्वा ययौ बहिः ।
विनायकालयं गत्वा नत्वा तं परिपूज्य च ॥ २ ॥
श्रीगणेशपुराणे क्रीडाखण्डे चतुर्दशोऽध्यायः
बालचरित्र
॥ ब्रह्मोवाच ॥
ततः प्रभात उत्थाय शौचं कृत्वा यथाविधि ।
चकार मज्जनं सोऽथ सन्ध्यां चक्रे यथाविधि ॥ १ ॥
होमं चकार समिधं स्थाप्य कृष्णाजिनं शुभम् ।
निधाय दण्डं चिक्रीड बालकैः स विनायकः ॥ २ ॥
श्रीगणेशपुराणे क्रीडाखण्डे त्रयोदशोऽध्यायः
बालचरितं
॥ दूता ऊचुः ॥
विनायकं रथस्थं तमाज्ञां प्राप्य गता वयम् ।
सर्वैरेव तदा दृष्टः कृतान्तसदृशस्तु सः ॥ १ ॥
सर्वे निशाचराः स्वामिन् मृतास्तद्भीतितोऽनघ ।
वयं तव प्रसादेन जीवन्तस्त्वां समागताः ॥ २ ॥
श्रीगणेशपुराणे क्रीडाखण्डे द्वादशोऽध्यायः
निशाचरवधो
॥ ब्रह्मोवाच ॥
ततस्तु सप्तमे वर्षे प्रवृत्तेऽसौ विनायकः ।
स्नात्वा नित्यविधिं कृत्वा मुकुटभ्राजि मस्तकः ॥ १ ॥
आयुधानि च चत्वारि सिंहारूढो दधार सः ।
अङ्कुशं परशुं पद्मं पाशं सर्वभयापहम् ॥ २ ॥
श्रीगणेशपुराणे क्रीडाखण्डे एकादशोऽध्यायः
बालचरिते
॥ कश्यप उवाच ॥
अयं तु मद्गृहे कोऽपि ह्यवतीर्णः परः पुमान् ।
अनिर्वाच्यगुणो हीनो गुणैस्त्रिभिरनावृतः ॥ १ ॥
एतद्विरोधं यः कुर्यात् स पदभ्रंशतामियात् ।
एतस्याद्भुतकर्माणि शृणु मे गदतः सुर ॥ २ ॥
श्रीगणेशपुराणे क्रीडाखण्डे दशमोऽध्यायः
नानानामनिरूपणं
॥ ब्रह्मोवाच ॥
ततस्तु पञ्चमे वर्षे सचौलं व्रतबन्धनम् ।
चकार कश्यपो धीमान् सूत्रोक्तविधिना शुभम् ॥ १ ॥
शुभे मुहूर्ते लग्ने च ब्राह्मणैर्वेदपारगैः ।
आकारिताः शिष्यगणैर्देवदानवराक्षसाः ॥ २ ॥
श्रीगणेशपुराणे क्रीडाखण्डे नवमोऽध्यायः
बालचरिते हाहादिस्तुतिः
॥ ब्रह्मोवाच ॥
अन्यन् ते कथयिष्यामि चरितं बालरूपिणः ।
गजाननस्याघहरं शृणुष्वेकमना मुने ॥ १ ॥
एकस्मिन् समये हाहा हूहूस्तुम्बुरुरेव च ।
वीणागानरता वीणास्ता हरिपरायणाः ॥ २ ॥
श्रीगणेशपुराणे क्रीडाखण्डे
अष्टमोऽध्यायः
नक्रमोक्षणं
॥ ब्रह्मोवाच ॥
विरजां निहतां श्रुत्वा राक्षसीं बलवत्तराम् ।
उद्धतो धुन्धुरश्चापि राक्षसौ बलवत्तरौ ॥ १ ॥
आगतावाश्रमपदं कश्यपस्य महात्मनः ।
शुकरूपधरौ बालो दृष्ट्वा प्रोचेऽदितिं तदा ॥ २ ॥
श्रीगणेशपुराणे क्रीडाखण्डे सप्तमोऽध्यायः
विरजाराक्षसीमोक्षणं
॥ ब्रह्मोवाच ॥
वसिष्ठ वामदेवाद्या मुनय स्तनयं तदा ।
जातं महोत्कण्ट श्रुत्वा दर्शनाय प्रतस्थिरे ॥ १ ॥
याता गृहं कश्यपस्य तेनाऽथ परिपूजिताः ।
विष्टरं पाद्यमर्घ्यं च दत्त्वा गां चापि दक्षिणाम् ॥ २ ॥
श्रीगणेशपुराणे क्रीडाखण्डे षष्ठोऽध्यायः
विनायकार्भावः
॥ भृगुरुवाच ॥
अथ सा मेदिनी दुष्टदैत्यभारप्रपीडिता ।
वेषान्तरं समस्थाय जगाम कमलासनम् ॥ १ ॥
दीना हस्ताञ्जलिं बद्धवा जगाद पद्मसम्भवम् ।
॥ भूमिरुवाच ॥
श्रीगणेशपुराणे क्रीडाखण्डे पञ्चमोऽध्यायः
अदितिवरप्राप्तिवर्णनं
॥ ब्रह्मोवाच ॥
ममैव मानसः पुत्रः कश्यपो बुद्धिमत्तरः ।
पुण्यवान् धर्मशीलश्च तपस्वी विजितेन्द्रियः ॥ १ ॥
अतिकारुणिको लोके दुःखशोकावमर्दनः ।
वर्तमानं भूतभावि जानाति मीलितेक्षणः ॥ २ ॥
श्रीगणेशपुराणे क्रीडाखण्डे चतुर्थोऽध्यायः
भूतलरसातलविजय
॥ व्यास उवाच ॥
देवान्तकस्य चरितं श्रुतं भक्त्या तवाननात् ।
इदानीं वद मे ब्रह्मन् नरान्तकविचेष्टितम् ॥ १ ॥
॥ ब्रह्मोवाच ॥
शृणुष्वावहितो ब्रह्मन् सम्यक् सत्यवतीसुत ।
कथयिष्येऽधुना तत् तु दृष्ट्वा ते परमादरम् ॥ २ ॥
श्रीगणेशपुराणे क्रीडाखण्डे तृतीयोऽध्यायः
देवलोकविजयं
॥ ब्रह्मोवाच ॥
ततः प्रातः समुत्थाय गुरून्ध्यात्वा सभाज्य च ।
स्मृत्वा नत्वाऽखिलान्देवान् जग्मतुर्नैऋतीं दिशम् ॥ १ ॥
कृत्वा मुत्रपुरीषे तु दन्तजिह्वा विशोध्य च ।
स्नात्वा सन्ध्यामुपास्यैताविष्टान् देवान् पुपूजतुः ॥ २ ॥
श्रीगणेशपुराणे क्रीडाखण्डे द्वितीयोऽध्यायः
श्रीगणेशपुराणे क्रीडाखण्डे प्रथमोऽध्यायः
