श्रीगणेशपुराणे क्रीडाखण्डे चत्वारिंशोऽध्यायः
बालचरिते विनायकावतरणं
॥ गृत्समद उवाच ॥
ततः केदारमगमन्सर्वे देवर्षयस्तदा ।
व्यजिज्ञपुः पद्मभवं सशिवं सर्ववित्तमम् ॥ १ ॥
प्रणभ्य शिरसा सर्वे वागीन्द्राग्निपुरः सराः ।
॥ देवर्षय ऊचुः ॥
पदभ्रष्टा वयं देवाः स्वाचारन्मुनयोऽपि च ॥ २ ॥
श्रीगणेशपुराणे क्रीडाखण्डे एकोनचत्वारिंशोऽध्यायः
बालचरिते दुरासदोपाख्यानं
॥ मुनिरुवाच ॥
ततस्तु वरगर्वेण शिवलब्धेन दैत्यराट् ।
न ममर्ष निजात्मानं मोहितः केवलं तु सः ॥ १ ॥
इयेष पृथिवीं जेतुं हयारूढोऽभवत्पुरा ।
निबद्ध केशहस्तस्तु विलसत्कर्णकुण्डलः ॥ २ ॥
श्रीगणेशपुराणे क्रीडाखण्डे अष्टतत्रिंशोऽध्यायः
बालचरिते दुरासदवरप्राप्तिवर्णनं
॥ कीर्तिरुवाच ॥
सम्यगुक्तं त्वया ब्रह्मन् शमीमाहात्म्यमादरात् ।
मन्दारस्यापि कथितं तेन मे तुष्यते मनः ॥ १ ॥
जीवितश्च कुमारोऽयमुपदिष्टः षडक्षरम् ।
न चोच्चारयितुं शक्यं बालभावान्मुनीश्वर ॥ २ ॥
श्रीगणेशपुराणे क्रीडाखण्डे सप्तत्रिंशोऽध्यायः
बालचरिते शमीमन्दारमाहात्म्यं
॥ कीर्तिरुवाच ॥
कथं स्तुतिः कृता ताभिस्तां मे वद महामुने ।
॥ मुनिरुवाच ॥
श्रूयतां सा स्तुतिः कीर्ते शृणुष्वावहिता च ताम् ॥ १ ॥
॥ ता ऊचुः ॥
नमस्ते सर्वरूपाय सर्वान्तर्यामिणे नमः ।
नमः सर्वकृते तुभ्यं सर्वदात्रे कृपालवे ॥ २ ॥
श्रीगणेशपुराणे क्रीडाखण्डे षट्त्रिंशत्तमोऽध्यायः
बालचरिते शमीपत्रार्पणप्रसन्नेन विनायकेन देवाङ्नाभ्यः स्वरूपदर्शनं
॥ गृत्समदुवाच ॥
सहयाद्रिपर्वते देवो न्यवसद् गिरिजायुतः ।
स्वगणैर्मुनिभिर्युक्तः पुण्यक्षेत्रे महाबले ॥ १ ॥
दिदृक्षुः प्रययौ तत्र ब्रह्मा लोकपितामहः ।
पत्नीद्वयसमायुक्तो देवगन्धर्वकिन्नरैः ॥ २ ॥
श्रीगणेशपुराणे क्रीडाखण्डे पञ्चत्रिंशोऽध्यायः
बालचरिते शमीमन्दारप्रशंसा
॥ ब्रह्मोवाच ॥
ततस्तुष्टः पाशपाणिर्दृष्ट्वा क्लेशं तथा तयोः ।
आविरासीन्महातेजा दशबाहुर्विनायकः ॥ १ ॥
किरीटं कुण्डले मालामङ्गदे कटिसूत्रकम् ।
बिभ्रत् सर्पोपवीतं च सिंहारूढोऽग्निसन्निभः ॥ २ ॥
श्रीगणेशपुराणे क्रीडाखण्डे चतुस्त्रिंशोऽध्यायः
बालचरिते भ्रुशुण्डिशापवर्णनं
॥ कीर्तिरूवाच ॥
ब्रूहि ब्रह्मन्नशेषेण संवादं नारदेन्द्रजम् ।
श्रुत्वा तं संशयं त्यक्त्वा तृप्ताः स्याममृतादिव ॥ १ ॥
॥ ब्रह्मोवाच ॥
इति तस्या वचः श्रुत्वा वक्तुं समुपचक्रमे ।
स मुनिरितिहासं तं संवादं नारदेन्द्रजम् ॥ २ ॥
श्रीगणेशपुराणे क्रीडाखण्डे
त्रयस्त्रिंशोऽध्यायः
बालसञ्जीवनं
॥ ब्रह्मोवाच ॥
एवं साऽनुदिनं पूज्य तुष्टाव तं विनायकम् ।
एकस्मिन् दिवसे तस्याः सख्यो दूर्वार्थमाययुः ॥ १ ॥
शुक्रमासवशान्नापुः क्वापि दूर्वाङ्कुरान् शुभान् ।
शमीपत्राणि भूयांसि गृहित्वा तु तदन्तिकम् ॥ २ ॥
श्रीगणेशपुराणे क्रीडाखण्डे द्वाविंशोऽध्यायः
बालचरिते कीर्तिस्तवनं
॥ ब्रह्मोवाच ॥
शृणुष्वावहितो ब्रह्मन्नितिहासं पुरातनम् ।
प्रियव्रतायाऽकथयत् स्वयमेव गजाननः ॥ १ ॥
॥ गजानन उवाच ॥
शमीपत्रस्य सहिमा शृणुष्वार्य महाफलम् । (महिमानं
शृणुष्वार्य ! शमीपत्रस्य
सत्फलम्)
न यज्ञैर्न च दानैश्च व्रतैः कोटिशतैरपि ॥ २ ॥
श्रीगणेशपुराणे क्रीडाखण्डे
एकत्रिंशोऽध्यायः
क्रीडाखण्डे बालचरिते वामनविक्रमं
॥ ब्रह्मोवाच ॥
वेदाँश्च चतुरः साङ्गानध्यापयत तं मुनिः ।
एकस्मिन् दिवसे तातं वामनः पर्यपृच्छत ॥ १ ॥
केनोपायेन देवानां पदप्राप्तिर्भविष्यति ।
भूभारहरणं तन्मे यथावद्वक्तुमर्हसि ॥ २ ॥
