श्रीगणेशपुराणे क्रीडाखण्डे नवतितमोऽध्यायः

श्रीगणेशपुराणे क्रीडाखण्डे नवतितमोऽध्यायः
अविजयवध
॥ क उवाच ॥
ततो द्वादशमासे तु गिरिजा सुतमद्भुतम् ।
उपविष्टालिभिःसार्धमङ्के कृत्वा स्वलङ्कृतम् ॥ १ ॥
कोटिसूर्यनिभं कोटिभूषणैश्च विराजितम् ।
ततस्तस्या महानासीदुत्सवो नृत्यदर्शने ॥ २ ॥

श्रीगणेशपुराणे क्रीडाखण्डे एकोननवतितमोऽध्यायः

श्रीगणेशपुराणे क्रीडाखण्डे एकोननवतितमोऽध्यायः
शलभासुरवध
॥ क उवाच ॥
ततस्तु दशमे मासे त्रिमुहूर्तागते रवौ ।
किञ्चिच्च रिङ्गमाणोऽसौ रमते च शिवासुतः ॥ १ ॥
पादाभ्यां चालयन्क्वापि गूढं गूढं च भाषते ।
लुण्ठते नर्तते चापि रोदनं कुरुते च ताम् ॥ २ ॥

श्रीगणेशपुराणे क्रीडाखण्डे अष्टाशीतितमोऽध्यायः

श्रीगणेशपुराणे क्रीडाखण्डे अष्टाशीतितमोऽध्यायः
मञ्चकासुरवध
॥ व्यास उवाच ॥
अद्भुतानि चरित्राणि श्रुतानि त्वन्मुखाम्बुजात् ।
ब्रह्मन्नघौघहारीणि गुणेशेन कृतानि वै ॥ १ ॥
तथापि श्रोतुमिच्छा नो नापैति सर्ववित्तम ।
अतो बालस्य चरितं पुनर्मे ब्रूहि सादरम् ॥ २ ॥

श्रीगणेशपुराणे क्रीडाखण्डे सप्ताशीतितमोऽध्यायः

श्रीगणेशपुराणे क्रीडाखण्डे सप्ताशीतितमोऽध्यायः
कमठासुरवध
॥ क उवाच ॥
व्योमासुरस्य भगिनी तस्य दुःखेन दुःखिता ।
निशामुखे दर्शदिने समुत्पन्ना क्षुधातुरा ॥ १ ॥
भक्षयामास महिषान् शतसङ्ख्यान् महाबलान् ।
करालकेशी लम्बोष्ठी तालनासा दरीमुखा ॥ २ ॥

श्रीगणेशपुराणे क्रीडाखण्डे षडशीतितमोऽध्यायः

श्रीगणेशपुराणे क्रीडाखण्डे षडशीतितमोऽध्यायः
भूम्युपवेशवर्णनं
॥ क उवाच ॥
ततोऽस्याङ्कात्सुतं गौरी नमस्कृत्य समाददे ।
आज्ञां गृहीत्वा प्रायात् स्वं मन्दिरं भृषहर्षिता ॥ १ ॥
सोऽप्यनुज्ञां ततो गृह्य शिवं नत्वाश्रमं ययौ ।
ततो गौरी चकाराऽस्य सुमहूर्ते शुभे दिने ॥ २ ॥

श्रीगणेशपुराणे क्रीडाखण्डे पञ्चाशीतितमोऽध्याययः

श्रीगणेशपुराणे क्रीडाखण्डे पञ्चाशीतितमोऽध्याययः
गणेशकवचं
॥ क उवाच ॥
श्रुत्वा मुनिमुखात्पुत्रं गिरिजाया महाबलम् ।
पञ्चमे मासि सम्प्राप्ते मरीचिर्वीक्षितुं ययौ ॥ १ ॥
भूतभव्यभविष्यज्ञः समलोष्ठाश्मकाञ्चनः ।
वेदशास्त्रार्थतत्त्वज्ञो न्यस्तस्वपरविभ्रमः ॥ २ ॥

श्रीगणेशपुराणे क्रीडाखण्डे चतुरशीतितमोऽध्यायः

श्रीगणेशपुराणे क्रीडाखण्डे चतुरशीतितमोऽध्यायः
बालासुरवध
॥ क उवाच ॥
मासे द्वितीये गौरी तं सायमभ्यज्य बालकम् ।
स्थापयामास दोलायां गायति स्म मुदा बहु ॥ १ ॥
तावदाखू समायातौ मायारूपधरौ सुतम् ।
तौ क्षेमकुशलौ दैत्यौ तद्वधकाङ्क्षिणावुभौ ॥ २ ॥

श्रीगणेशपुराणे क्रीडाखण्डे त्र्यशीतितमोऽध्यायः

श्रीगणेशपुराणे क्रीडाखण्डे त्र्यशीतितमोऽध्यायः
गृध्रासुरवध
॥ क उवाच ॥
शुक्लचन्द्र इव ब्रह्मन् ! ववृधे स दिने दिने ।
ततो हिमालयः प्रायाच्छ्रुत्वा गौरीसुतं शुभम् ॥ १ ॥
अलङ्कारान् समादाय मूल्यरत्नसमन्वितान् ।
अजिरे तं निरीक्ष्यैव धावयित्वा ययौ सुता ॥ २ ॥

श्रीगणेशपुराणे क्रीडाखण्डे द्व्यशीतितमोऽध्यायः

श्रीगणेशपुराणे क्रीडाखण्डे द्व्यशीतितमोऽध्यायः
गुणेशनामकरणं
॥ क उवाच ॥
ततः शिवगणाः शम्भुं वृत्तान्तं तन्यवेदयन् ।
आश्चर्यं परमं देवं शिवा पुत्रसमन्विता ॥ १ ॥
जाता पुत्रावलोकार्थं ततो याहि निज स्थलम् ।
एवं गणवचः श्रुत्वा तुतोष गिरिजापतिः ॥ २ ॥

श्रीगणेशपुराणे क्रीडाखण्डे एकाशीतितमोऽध्यायः

श्रीगणेशपुराणे क्रीडाखण्डे एकाशीतितमोऽध्यायः
गणेशाविर्भाव
॥ क उवाच ॥
ततः सा पार्वती हृष्टा सखीजनमगान्निजम् ।
वृत्तान्तं सर्वमाचरख्यौ हृष्टरूपोऽपि सोऽभवत् ॥ १ ॥
ततः प्रभृति सा देवी गुणेशमानसाऽभवत् ॥
पश्यति स्माऽन्यबालं सा गुणेशोऽयं भवेदिति ॥ २ ॥